In memoriam: Canturo

Data publikacji: 2022-02-28
In memoriam: Canturo, fot. www.boismargot.com



W połowie lutego pożegnaliśmy wspaniałego
ogiera Diamant de Semilly (Le Tot de Semilly – Venise des Cresles/Elf III), a teraz pojawiła się informacja o odejściu kolejnego symbolu współczesnej hodowli – w sobotni poranek (26 lutego) padł 27-letni Canturo (Cantus – Fara/Calando I), o czym powiadomił francuski ośrodek Haras du Bois Margot. Ogier nie tylko uczestniczył we wszystkich najważniejszych zawodach jeździeckich na świecie, ale i pozostawił po sobie ponad 300 zwycięzców konkursów na poziomie międzynarodowym. 


Prezentacja umiejętności skokowych ogiera Canturo (Cantus x Calando I) 




Rodowód i kariera sportowa

Holsztyński Canturo urodził się 8 kwietnia 1995 r. pod okiem niemieckiego hodowcy Herberta Diedericha, który postawił na holsztyńskich rodziców – klacz Farę (Calando I – Ulara II/Landego) oraz ogiera Cantus (Caletto I – Monoline/Roman), ojca szeregu rewelacyjnych koni, w tym np. ogiera Carlos DZ (Cantus – Varica/Lavallo), a co warte odnotowania, Canturo był spokrewniony z legendarnym Cor de la Bryere (Rantzau – Quenotte/Lurioso) zarówno od strony ojca, jak i matki. Ogier wyrósł na eleganckiego, charyzmatycznego i pięknie zbudowanego skoczka, a jego talent można było podziwiać na wszystkich najważniejszych zawodach świata. Canturo & Bernardo Cardoso De Resende Alves (BRA) okazali się świetnie dobranym duetem, który wziął udział w m.in. Igrzyskach Olimpijskich w Atenach (2004) – warto zauważyć, że koń miał wówczas zaledwie 9 lat – czy Światowych Igrzyskach Jeździeckich w Akwizgranie (2006). Ponadto para zajęła np. 2. miejsce w Pucharze Świata CSI5* w Mechelen (2004), 1. miejsce w Grand Prix CSI4* w Madrycie (2005) czy 2. miejsce w Grand Prix CSI5* w Rotterdamie (2006). 


Canturo (Cantus x Calando I)



Kariera hodowlana

Jak już wspomniano, Canturo brylował nie tylko na europejskich parkurach, ale też w hodowli. Został uznany przez liczne księgi (BWP, HANN, HOLST, OS, RHEIN, SBS, SF), a w 2017 r. uwzględniono go w pierwszej 30. rankingu WBFSH. Łącznie dał ponad 300 zwycięzców konkursów na poziomie międzynarodowym, wśród których są np.:  og. Good Luck (Canturo – Famosa Z/Furioso II) – zdobywca złota w klasyfikacji drużynowej i brązu w klasyfikacji indywidualnej podczas Mistrzostw Europy w Göteborgu (2017) oraz zwycięzca np. Grand Prix CSIO5* w Sopocie (2017); kl. Zypria S N.O.P. (Canturo – Touch of Class/Lux Z) – uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Tokio (2021) i zmagań w ramach Pucharu Narodów CSIO5* w La Baule (2021), og. Canturano (Canturo – Madonna IV/Coriano) – uznany podczas Körungu Holsztyńskiego w Neumünster (2005) i uczestnik zawodów na poziomie Grand Prix, kl. Cristy (Canturo – Lady Z/Landlord) – klacz z licznymi startami z Marcusem Ehningiem (GER) na koncie, og. Upsilon (Canturo – O'vive/Fusain Du Defey) – srebrny medalista Mistrzostw Świata Młodych Koni w Lion d'Angers (2015), og. Camargo 2 (Canturo – Fit For Fun 13/For Pleasure) – partner sportowy m.in. Ludgera Beerbauma (GER), Luciany Diniz (POR) czy Oliviera Philippaertsa (BEL), a także uczestnik zawodów z przeszkodami o wys. do 160 cm. 


Disparition de l'Olympique CANTURO C’est avec une grande tristesse que nous vous annonçons la disparition de notre...

Opublikowany przez Bois Margot Sobota, 26 lutego 2022
Wpis o odejściu ogiera Canturo (Cantus x Calando I) 






Ostatnie lata

Po raz ostatni zaprezentował się publicznie podczas pokazu ogierów w Saint-Lô (2017), a na co dzień przebywał na terenie francuskiego ośrodka Haras du Bois Margot, gdzie trafił jako 18-latek (wcześniej jego właścicielami byli Karina Johannpeter i jej ojciec). Canturo spędzał tu spokojne dni, ciesząc się zasłużoną emeryturą, lecz w ostatnią sobotę jego serce przestało bić, o czym ze smutkiem poinformowali pracownicy stadniny. 







tekst i opracowanie: equista.pl, fot. Bois Margot 

 

Konie - zobacz rodowody

Canturo