Pod koniec lutego (26.02.2025) na wieczne zielone pastwiska odszedł 29-letni ogier Negro (Ferro – Fewrie/Variant) jeden z najlepszych reproduktorów świata ujeżdżenia. Najbardziej zapisał się na kartach historii dla szerszej grupy miłośników koni jako ojciec legendarnego Valegro (Negro – Maifleur/Gershwin), ale tak naprawdę wystarczy przeglądnąć listy startowe czołowych zmagań w ujeżdżeniu, by przekonać się, że bez tego ogiera nie byłoby współczesnego dresażu. Klacze, ogiery i wałachy po Negro robią furorę zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych, bez problemu zdobywając wszystkie najważniejsze tytuły i trofea. Zapraszamy do przeczytania historii tego niezwykłego konia.
Hodowca Wouter Borgers zdecydował się na połączenie ze sobą naprawdę wybitnego ogiera z równie utytułowaną klaczą. Ferro (Ulft – Brenda/Farn) – znany też jako Olympic Ferro – został zapamiętany jako srebrny medalista olimpijski w klasyfikacji drużynowej (2000), drużynowy wicemistrz Europy (1999) czy zdobywca srebra drużynowego podczas Światowych Igrzysk Jeździeckich w Rzymie (1998), ale również jako rewelacyjny reproduktor, który przez lata był uwzględniany w pierwszej dziesiątce kolejnych rankingów WBFSH. Spośród innych jego potomków na pewno warto przywołać wałacha Pablo (Ferro – Hiana/Legaat), bardzo udanego partnera sportowego Alicji Czapskiej (POL). Ferro został wyróżniony prestiżowym mianem Preferent, zresztą podobnie jak matka Negro, czyli Fewrie (Variant – Mewri/Gondolier), której dodatkowo nadano tytuły Keur (podstawą jest m.in. pomyślne ukończenie próby dzielności) i Prestatie (warunkiem jest posiadanie potomstwa z bardzo dobrymi wynikami sportowymi). Kary Negro rasy KWPN przyszedł na świat 5 marca 1995 r. w Holandii, ale już wkrótce usłyszał o nim cały jeździecki świat. 
Ogier Negro został zwycięzcą m.in. prestiżowych zawodów Zwolle Stallion Show w kat. 5- (2000) i 6-latków (2001), równie udana okazała się dla niego próba dzielności w Ermelo (2001), gdzie ogier zajął 2. miejsce na 13 możliwych, ponadto wygrał też zmagania Prix St. Georges (2002), a swój debiut w konkursie Intermediate II (2003) ukończył z wynikiem 74%. W ostatnich latach Negro wręcz kolekcjonował ważne wyróżnienia – w 2009 r. nadano mu tytuł Keur (2009), 3 lata później Preferent (2012), aż wreszcie księga KWPN mianowała go swoim ogierem roku (2016). Jego pozycja w świecie hodowli jest wysoka, o czym najlepiej świadczy zajęcie przez niego 13. miejsca w rankingu WBFSH (2021), a potomstwo tego ogiera to szereg wybitnych koni ujeżdżeniowych.
Najsłynniejszym synem Negro jest wspomniany na początku Valegro, z którym Charlotte Dujardin (GBR) sięgnęła po m.in. podwójne złoto olimpijskie w klasyfikacji indywidualnej (2012, 2016). Innymi znanymi potomkami są np.: og. Kjento (Negro – Zoriana/Jazz) – partner sportowy Charlotte Fry (GBR) i złoty medalista Mistrzostw Świata Młodych Koni w Verden (2021), wał. Fendi T (Negro – Sursela/Lester) – uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (2021), og. Indigro (Negro – Pralina/Jazz) – trenowany przez Edwarda Gala (NED) zdobywca licencji KWPN, og. Kastel's Nintendo (Negro – Rodieni R/Monaco) – uczestnik finału FEI World Cup™ w Göteborgu (2016) i zawodów CDIO Aachen (2021), ponadto zwycięzca konkursu Grand Prix Freestyle to Music w Wellington (2021); wał. Numberto (Negro – Jasmijn/Ahorn) – triumfator konkursu Grand Prix Special w Roosendaal (2013), wał. Bufranco (Negro – Franka/Zevenster) – brązowy medalista drużynowej odsłony Mistrzostw Europy w Hagen (2021), wał. Hexagon's Innuendo (Negro – Ushimanda/Rubiquil) – 9-latek z ogromnym potencjałem, zwycięzca szeregu konkursów w kat. U25, w tym np. Grand Prix 16-25 w Le Mans (2021) i Zandhoven (2021); wał. Elegance (Negro – Reina/Monaco) – uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (2021) i zdobywca 2. miejsca podczas zmagań FEI Dressage World Cup w Madrycie (2021), og. Ecuador DI Fonte Abeti (Negro – Sara/Sir Donnerhall I) – uczestnik Mistrzostw Świata Młodych Koni w Verden (2021), og. Nacho (Negro – Benetton/Krack C) – uznany przez komisję KWPN.
Ten legendarny ogier dożył pieknego wieku, aby 26 lutego 2025 roku odejść na wieczne zielone pastwiska. Poinformowała o tym stacja Van Olst Horses - od 27 lat właściciele tego niezwykłego konia, którego pożegnali takimi słowami:
Cieszymy się, że możemy kontynuować i rozwijać „dziedzictwo” Negro w sporcie i hodowli z jego synem i „następcą tronu” Kjento.
Negro został już skremowany, a jego szczątki znajdą specjalne miejsce wiecznego spoczynku na terenie Van Olst Horses w Den Hout.
