Gdyby nie upór pewnego handlarza bydłem, który zapragnął się przebranżowić, być może świat nigdy nie dostrzegłby wspaniałego Nimmerdora (Farn – Ramonaa/Koridon) – późniejszego założyciela holenderskiej VDL Stud, ogiera stulecia wg KWPN (2000) oraz jednego z najbardziej wpływowych reproduktorów naszych czasów. Jego potomkowie niezmiennie podbijają parkury świata, czego chyba najjaskrawszym dowodem jest wręcz legendarny Heartbreaker (Nimmerdor – Bacarole/Silvano).
Nimmerdor rasy KWPN przyszedł na świat 11 czerwca 1972 r., a wyhodował go Holender J. A. Dijkstra. Na ojca wybrano holsztyńskiego Farna (Fax I – Dorette/Monarch), który miał duży wpływ na rozwój holenderskiej hodowli, z kolei matką była Ramonaa (Koridon – Friedhilde II/Senator), córka Koridona (Karamont – Poutzi/Palais Royal), zwycięzcy 23 gonitw na 96 startów. Co ciekawe, Ramonaa urodziła tylko tego jednego źrebaka, natomiast Koridon zaczął być używany w hodowli dopiero w wieku 13 lat, dając też np. słynnego wałacha The Saint (Koridon – Oda/Godebald), który wraz z Janem Maathuisem (NED) dotarł do zawodów na poziomie 160 cm. Nimmerdor w spokoju dorastał na farmie swojego hodowcy, a pewien pokaz ogierów okazał się punktem zwrotnym w jego życiu.
Przez lata Wiepke van de Lageweg był handlarzem bydła, jednak na początku lat 70. zapragnął zmienić zawód, a wybór padł na biznes związany z końmi. Symbolicznym otwarciem nowej działalności był zakup pierwszego konia w czerwcu 1972 r., następnie zabranie go na selekcję ogierów w Zuidlaren, która odbyła się w 1975 r. Podopieczny Lagewega nie wypadł tam najlepiej, jednak Holender postanowił zasiąść wśród publiczności i poobserwować dalszą część wydarzenia – to właśnie wtedy po raz pierwszy dostrzegł już 3-letniego Nimmerdora! Wiepke van de Lageweg nie miał żadnych wątpliwości, że ten ogier jest po prostu ideałem, a z powodu braku znajomości w środowisku poszedł prosto do hodowcy. J. A. Dijkstra w ogóle nie był zainteresowany możliwością sprzedania konia, jednak zdeterminowanie drugiej strony było tak duże, że po 2 dniach Lageweg odwiedził hodowcę w jego domu. W trakcie tej wizyty Dijkstra był bardzo uprzejmy – m.in. oprowadził swojego gościa po farmie i pokazał mu matkę Nimmerdora – ale niestety ponownie odmówił sprzedaży konia. Panowie wypili razem kawę i jeszcze trochę porozmawiali, co w końcu przyniosło zamierzony skutek! Hodowca wreszcie wyraził upragnioną zgodę, jednak od razu zaznaczył, że w grę wchodzą tylko duże pieniądze. Wiepke van de Lageweg był gotów na wszystko, dlatego już nie prowadził dalszych negocjacji, ostatecznie płacąc za Nimmerdora aż 25 tys. florenów (wówczas była to bardzo wysoka kwota). Teraz świeżo upieczony właściciel ogiera musiał zmierzyć się z poważnym problemem, a mianowicie doborem odpowiedniego jeźdźca. Nimmerdor cechował się piękną budową i doskonałym ruchem, jednak zdecydowanie potrzebował kogoś, kto odpowiednio by nim pokierował.
Najpierw Nimmerdor stworzył duet z Bertem Rompem (NED), późniejszym złotym medalistą olimpijskim (1992), a następnie z Albertem Voornem (NED) – dziś uznanym trenerem, wówczas jeźdźcem mniej więcej na początku swojej kariery na poziomie międzynarodowym. Po latach Voorn bardzo żałował, że nie natknął się na Nimmerdora w momencie, gdy obydwaj byli u szczytu swoich możliwości, ponieważ wtedy na pewno sięgnęliby po wszystkie możliwe nagrody i tytuły, jakie można zdobyć w skokach. Zawodnik do dziś określa tego ogiera jako jednego z najważniejszych koni w całym swoim życiu, a wśród zalet Nimmerdora zwykle wymienia jego ogromny talent i niespotykaną ostrożność. Duet wystartował w licznych Grand Prix czy zmaganiach w ramach Pucharu Świata (w tym także w finałach), prezentując swoje umiejętności w m.in. Berlinie, Amsterdamie, Göteborgu, Londynie czy Paryżu, jak również wywalczył np. 4. miejsce podczas Mistrzostw Świata (1984). Albert Voorn i Nimmerdor szli jak burza, dzięki czemu zdołali zakwalifikować się do Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles (1984) – niestety Wiepke van de Lageweg nie wyraził zgody na taki wyjazd, ponieważ wolał, by koń nieco bardziej skoncentrował się na hodowli.
Nimmerdor rozpoczął karierę hodowlaną w okresie, w którym jeszcze aktywnie startował w zawodach. Już wtedy było jasne, że jest bardzo dobrym reproduktorem, a kolejne nagrody i tytuły tylko to potwierdzały. Ogier został wyróżniony zaszczytnym tytułem Preferent, ponadto w prestiżowym rankingu World Breeding Federation (okres 1992/2001) uplasował się na 29. miejscu, co wynikało z uzyskania aż 42 potomków, biorących udział w zmaganiach w skokach na poziomie międzynarodowym. Łącznie Nimmerdor pozostawił po sobie 18 uznanych synów i 39 uznanych wnuków, a aby przekonać się o jego ogromnym wpływie na hodowlę, wystarczy przeglądnąć rodowody koni czołowych skoczków i nie tylko.
Najsłynniejszym potomkiem Nimmerdora jest oczywiście ogier Heartbreaker (Nimmerdor – Bacarole/Silvano), legenda koni skokowych oraz uznany reproduktor o wybitnej wartości hodowlanej. Ponadto warto też wyróżnić np. ogiera Himmerdora (Nimmerdor – Zuby/Gurioso), który wraz z Paulem Freimüllerem (SUI) uczestniczył w Mistrzostwach Europy w Arnhem (2001), a wśród innych uznanych synów można wymienić następujące ogiery: Ahorn (Nimmerdor – Hyazinthe/Ladykiller), Wellington (Nimmerdor – Patty/Lucky Boy), Goodtimes (Nimmerdor – Zigeunerin/Caletto I), Daimler B (Nimmerdor – Toretta/Lucky Boy), N-Aldato (Nimmerdor – Shoraya/Ladykiller), Amethist (Nimmerdor – Paerel/Erdball) czy Night and Day (Nimmerdor – Calgary/Landgraf I). Istotnym przykładem jest też Glendale (Nimmerdor – Silja/Marco Polo), czyli ojciec matki… Totilasa (Gribaldi – Lominka/Glendale), gwiazdora dresażu i multimedalisty najważniejszych zawodów w ujeżdżeniu.
Wnuki Nimmerdora to także bardzo cenieni skoczkowie i prawdziwe perły parkurów! Oto kilka przykładów:
– og. Big Star (Quick Star – Jolanda/Nimmerdor) – koń Nicka Skeltona (GBR), zdobywca złota w klasyfikacji indywidualnej podczas Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) oraz ogier KWPN 2017 r.,
– kl. Gancia de Muze (Malito de Reve – Barones/Nimmerdor) – klacz Nielsa Bruynseelsa (BEL), laureatka np. 1. miejsca podczas Grand Prix LGCT w Cannes (2019),
– og. Kannan (Voltaire – Cemeta/Nimmerdor) – jeden z najwybitniejszych reproduktorów świata, którego potomstwo sprawdza się zarówno w skokach, jak i WKKW;
– wał. VDL Groep Zidane (Heartbreaker – Colanda/Calando I) – przez lata tworzył duet z Leopoldem van Astenem (NED), z którym wywalczył np. 1. miejsce w konkursie Furusiyya Nations Cup w Falsterbo (2015) oraz 1. miejsce w 5-gwiazdkowym Rolex Grand Prix w 's-Hertogenbosch (2017);
– og. Warrant (Numero Uno – Karanta/Nimmerdor) – ogier i Henk van der Pol (NED) startowali w zmaganiach w ramach m.in. w Pucharu Narodów czy Pucharu Świata, a syn Warranta – wałach Halleluja (Warrant – Welite/Pythagoras) – stał się gwiazdą licytacji Holger Hetzel Sport Horse Sales, podczas której sprzedano go za 500 tys. euro;
– og. Halifax van het Kluizebos (Heartbreaker – Dalida Vd Heffinck/Fetiche Du Pas) – koń i Lorenzo de Luca (ITA) zajęli np. 1. miejsce w Grand Prix podczas CSIO Roma Piazza di Siena (2018) .
W marcu 1999 r. zdecydowano o całkowitym zaprzestaniu używania Nimmerdora w hodowli, by ogier mógł już tylko cieszyć się zasłużonym odpoczynkiem. Odszedł 26 kwietnia 2003 r., dożywając 31 lat.
