Na przestrzeni dziejów koń i jego rola w życiu ludzi nabierała coraz to nowszego znaczenia. Te wytrzymałe i szybkie zwierzęta służyły do przewożenia towarów i ludzi, jazdy wierzchem oraz były niezastąpione w pracy na roli. Stopniowo konie zostały jednak zastąpione przez maszyny parowe. Ostatecznie sposób użytkowania koni zrewolucjonizował się po rozwoju motoryzacji. Dawniej to koń był najtańszym i najbardziej rozpowszechnionym środkiem transportu. W XXI wieku stał się zwierzęciem typowo domowym, trzymanym dla przyjemności, wykorzystywanym w sporcie oraz drogim hobby.
Wszyscy jeźdźcy poruszający się po polskich drogach muszą zdawać sobie sprawę, że spora część społeczeństwa ma sporadyczny kontakt z końmi, bądź nie miała go wcale. Połączenie tego faktu oraz specyfiki zachowań tych płochliwych zwierząt może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w ruchu drogowym. Włączając się do ruchu konno trzeba mieć na uwadze, że inni kierujący pojazdami mogą wykazać się kompletnym brakiem wyobraźni, wyrozumiałości, a czasem nawet jakąś dozą złośliwości.
Omawiając temat jeźdźców i powożących na drogach należy odpowiedzieć na pytanie: kim w rozumieniu przepisów ruchu drogowego są te osoby. Czy są pieszymi, kierującymi , czy może jeszcze kimś innym.
Z pewnością są:
Zarówno jazda wierzchem, jak i pędzenie zwierząt w zasadzie powinno odbywać się po drodze do tego celu przeznaczonej. Ponieważ jednak w rzeczywistości nie m takich dróg, ten rodzaj ruchu został dopuszczony na większości dróg poboczem lub jezdnią (art. 35, ust.1 PRD). Należy w tym miejscu przytoczyć definicje dróg, i ich rodzaje.
Uprawnienia do jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt po drodze publicznej, są nabywane z racji osiągniętego wieku. W przypadku jazdy wierzchem to wiek 17 lat (art.36,ust.1, pkt.5), w przypadku pędzenia zwierząt to wiek 13 lat (art.37 ust.4,pkt.2) . Należy podkreślić, iż wymóg wieku dotyczy korzystania z dróg publicznych, natomiast na pozostałych drogach (określane jako wewnętrzne i drogi polne) kryterium wieku nie obowiązuje. W tym przypadku obowiązują zwykle zasady zdrowego rozsądku, którymi powinno się kierować w życiu.
Do kierowania pojazdem zaprzęgowym, dla osób, które nie ukończyły 18 roku życia, a osiągnęły wiek 15 lat, wymagana jest karta rowerowa lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T (art.7 Ustawy o kierujących pojazdami).
Często nie mamy świadomości tego jakie przepisy obowiazują nas kiedy poruszamy się wierzchem lub powożąc po drodze publicznej. Ponieważ jednak nieznajomość prawa nie chroni nas przed konsekwencjami jego nieprzestrzegania, dobrze jest poznać przynajmniej najważniejsze przepisy i zasady poruszania się po drogach. Poniżej prezentujemy reguły dotyczące nie tylko jazdy wierzchem, ale również powożenia zaprzęgami i pędzenia zwierząt.
Jazda wierzchem powinna odbywać się po drodze przeznaczonej do pędzenia zwierząt, w razie braku takiej drogi po poboczu, w razie braku pobocza po jezdni. Należy pamiętać, że do jazdy wierzchem mają zastosowanie przepisy o ruchu pojazdów.
Pędzący zwierzęta i jadący wierzchem z uwagi na fakt posiadania statusu kierującego mają obowiązek:
Oprócz wyżej opisanych zasad, zarówno jeźdźców jak i kierujących pojazdami zaprzęgowymi obowiązują normy dotyczące:
Jadący wierzchem w celu zwiększenia bezpieczeństwa własnego i innych powinni:
Naruszenie wszystkich powyższych zasad stanowi wykroczenie z art. 97 Kodeksu Wykroczeń.
Przepisy ruchu drogowego dotyczą także powożących i tak:
Poruszając się po drodze wierzchem ciągle należy mieć na uwadze, że przestrzeganie przepisów jest istotnym elementem bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Natomiast łamanie zakazów zawsze prowadzi do niebezpiecznych sytuacji na drodze, których konsekwencje mogą być tragiczne. Zakazy dotyczące jazdy wierzchem opisuje artykuł 36 Prawa o Ruchu Drogowym.
Niedozwolona jest:
Naruszenie zasad dotyczących ruchu pojazdów zaprzęgowym stanowi wykroczenie z art. 97 Kodeksu Wykroczeń. Natomiast naruszenie zakazu przeciążania zwierzęcia jest przestępstwem z art.37, ust.1 Ustawy O Ochronie Zwierząt.
Alkohol i środki działające podobnie
Ustawa zabrania kierowania jakimkolwiek pojazdem, prowadzenia kolumny pieszych, jazdy wierzchem, lub pędzenia zwierząt w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka. Jadący wierzchem nie może znajdować się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu, lub środka działającego podobnie do alkoholu, gdy porusza się po drodze publicznej - jezdni, poboczu, lub drodze przeznaczonej do pędzenia zwierząt. JEST TO ZAKAZ BEZWZGLĘDNY (art. 45, ust. 1, pkt. 1 PRD) jego naruszenie stanowi wykroczenie z art. 97 Kodeksu Wykroczeń, jeżeli dodatkowo pod wpływem alkoholu taka osoba sprowadzi zagrożenie w ruchu drogowym, to wtedy stanowi to wykroczenie z art. 86par.2 Kodeksu Wykroczeń.
Kierowanie pojazdem zaprzęgowym po drodze publicznej ( w strefie zamieszkania, bądź strefie ruchu) w stanie nietrzeźwości,w stanie po użyciu alkoholu lub środków o działaniu podobnym do alkoholu, jest wykroczeniem.
Znaki umieszczone przy drodze dotyczą nie tylko kierowców samochodów, motocykli czy rowerzystów, ale również jeźdźców, powożących i poganiaczy poruszających się po drodze.
Każdy jeździec lub osoba kierująca zaprzęgiem, czy też prowadząca zwierzę powinna być zaznajomiona z powyższymi przepisami. Nie chodzi tu tylko o sposób na uniknięcie mandatów, ale przede wszystkim bezpieczeństwo własne, innych uczestników ruchu oraz naszych zwierząt. Wszystkie przepisy, unormowania prawne służą bowiem poprawie bezpieczeństwa na drogach, ale nawet wzorowa ich znajomość nie zastąpi naszego zdrowego rozsądku, zdolności przewidywania pewnych sytuacji i zagrożeń.
Należy też pamiętać o zasadzie ograniczonego zaufania. Każdy uczestnik ruchu drogowego może oczekiwać od innego uczestnika ruchu, że ten będzie przestrzegał przepisów panujących w ruchu drogowym. Wyjątkiem od tej zasady jest okoliczność, która jednoznacznie wskazuje na możliwość innego zachowania niż oczekiwane. W praktyce, powinniśmy pamiętać, że to iż my znamy przepisy, widzimy, bądź przewidujemy pewne sytuacje lub zachowania, wcale nie oznacza, że inny uczestnik ruchu też zauważa, bądź przewiduje pewne sytuacje i zna przepisy. Poruszając się po drogach należy kierować się zdrowym rozsądkiem i czasem nawet przesadną ostrożnością.
Artykuł ten powstał dzięki uprzejmości p. aspiranta sztabowego Wojciecha Madeja, zastępcy naczelnika wydziału ruchu drogowego KPP W Krakowie, który poświęcił swój czas i podzielił się swoim doświadczeniem oraz fachowa wiedzą.
Autorką artykułu jest:
sierż. szt. Kamila Musielak, wieloletnia funksjonariuszka policji. Prywatnie posiadaczka
i pasjontka koni, startująca w zawodach
skokowych i ujeżdżeniowych.