Jej zwycięstwo podczas Melbourne Cup (2015) było szokiem dla wszystkich – Michelle Payne została pierwszą zwyciężczynią w 155-letniej historii tej prestiżowej gonitwy! Dotarcie do tego momentu nie było proste, szczególnie że zdominowany przez mężczyzn świat wyścigów konnych od początku niechętnie patrzył na drobną i niezwykle ambitną dżokejkę. Życiorys Payne była niemal gotowym scenariuszem filmu, dlatego nic dziwnego, że w końcu zdecydowano się przenieść jej historię na ekran – premierę filmu „Ride Like a Girl” (w polskiej wersji językowej zdecydowano się na tytuł „Dogonić marzenia”) zaplanowano na 25 października br.
Film wyreżyserowała Rachel Griffiths, a wszystkie zdjęcia powstały w Australii, ojczyźnie Payne. W roli głównej wystąpiła australijska aktorka Teresa Palmer („Księga czarownic”, „Syndrom berliński” czy „Przełęcz ocalonych”), a miłośników filmów o końskiej tematyce z pewnością ucieszy wybór aktora do roli Paddy’ego Payne’a – ojca słynnej dżokejki zagrał Sam Neill, znany z doskonałej roli w „Zaklinaczu koni”. „Ride Like a Girl” jest reklamowany jako prawdziwa historia dziewczyny, która w świecie pełnym przeciwności, walczy o swoje marzenia – ponieważ jest to film o charakterze biograficznym, warto przyjrzeć się prawdziwej Michelle Payne. 
Michelle przyszła na świat w 1985 r., a dorastała w australijskiej miejscowości Miners Rest. Jej matka zginęła w wypadku samochodowym, gdy dziewczynka skończyła zaledwie 6 miesięcy – w związku z tym jej ojciec Paddy musiał samodzielnie zająć się domem i wychować aż dziesięcioro dzieci. Payne od początku marzyła o zostaniu dżokejką! Jako 7-latka powiedziała swoim przyjaciołom, że pewnego dnia wygra Melbourne Cup, najważniejszy wyścig w całej Australii. Drogę do zrealizowania tego pragnienia rozpoczęła w wieku 15 lat, z czasem pojawiły się pierwsze zwycięstwa (np. w mieście Ballarat, gdzie wygrała na koniu wyszkolonym przez jej ojca). Dobrą passę przerwał poważny wypadek podczas gonitwy Sandown Racecourse w Melbourne (2001) – zawodniczka spadła z konia, przez co doznała m.in. pęknięcia czaszki. Wkrótce Michelle powróciła do zdrowia, aż w końcu nadszedł dzień wielkiego zwycięstwa podczas Melbourne Cup (2015). Wygrana była szokiem dla wszystkich: pozostałych zawodników, publiczności, bukmacherów i osób, które miały wówczas wygłosić przemówienia. Ci ostatni byli potem krytykowani za niedostosowanie swoich mów do wagi historycznej tego wydarzenia – pierwsza dżokejka na podium z pewnością zasługiwała na wyróżnienie. Zaraz po triumfie Michelle powiedziała, że wyścigi konne to „szowinistyczny sport”, a ciekawostką jest to, że podczas tej gonitwy przypadkowo miała na sobie strój w barwach… sufrażystek (fioletowy, zielony i biały). Rok po Melbourne Cup uległa kolejnemu wypadkowi – pęknięta trzustka wymagała natychmiastowej operacji i późniejszej rekonwalescencji. Kilka miesięcy później zawodniczka powróciła do sportu, jednak wówczas zaczęła już rozważać rezygnację z własnych startów i rozpoczęcie kariery trenerskiej. W 2017 r. w jej organizmie wykryto obecność fenterminy, zakazanej substancji wspomagającej odchudzanie. Michelle przyznała się do winy, przeprosiła wszystkich i przyjęła karę w wymiarze 4 tygodni zawieszenia. Do jej najważniejszych zwycięstw należą gonitwy Toorak Handicap (2009), Sires' Produce Stakes (2010), The Thousand Guineas (2010), Tattersall's Tiara (2011) i Melbourne Cup (2015), a za swoje osiągnięcia otrzymała też różne nagrody, w tym np. Longines Ladies Award (2017).
Film w dużej mierze opiera się o biografię prawdziwej Michelle Payne, choć oczywiście niektóre elementy zostały zmienione lub całkiem pominięte. „Ride Like a Girl” pokazuje drogę Michelle do zwycięstwa w najważniejszej gonitwie. Dziewczyna musi mierzyć się z niechęcią, ponieważ ten zdominowany przez mężczyzn świat wcale nie zamierza jej przyjąć. Podczas sceny gonitwy inny dżokej krzyczy do niej: „Wracaj tam, gdzie twoje miejsce!” – na szczęście zawodniczka nie poddaje się, z całych sił walczy o siebie i swoje marzenia. W zwiastunie pokazano też scenę wypadku i niezwykłe wsparcie rodziny Michelle. Ostatecznie dżokejka powraca na tor, choć wie, że kolejne obrażenia mogą być śmiertelne. Samozaparcie, wytrwałość i pracowitość w końcu przekładają się na sukces, czyli historyczne zwycięstwo w Melbourne Cup.
