6 września odszedł 14-letni Apache (UB-40 – Tolanda/Krack C), który tworzył sportowy duet z zawodniczką ujeżdżenia Emmelie Scholtens (NED). Ogier brał udział w zawodach na poziomie międzynarodowym, sprawdzał się również jako reproduktor.
Apache przyszedł na świat 26 marca 2005 r. (hod. A. van der Koppel), a jako 2,5 latek trafił do holenderskiego ośrodka Ad Valk. Podczas KWPN Stallion Licensing (2008) ogłoszono go czempionem rezerwowym, a w próbie dzielności ogierów uzyskał 78 punktów. Jako pierwsza jeździła na nim Yvonne Copal (NED), duet zajął np. 10. miejsce podczas zawodów Pavo Cup (2009). We wrześniu tego samego roku konia przejęła Emmelie Scholtens (NED), która od razu zajęła się intensywnym trenowaniem ogiera. Apache miał potencjał i z pewnością zasługiwał na występowanie na najważniejszych zawodach, jednak jego temperament niejako wymusił potrzebę wsparcia – w szkoleniach konia pomagał Edward Gal (NED), 12. najlepszy zawodnik świata wg FEI Dressage World Ranking. Ogier zawsze chętnie pracował, nigdy nie był niegrzeczny, ale nadmiar wrażeń był dla niego bardzo męczący, wówczas od razu tracił zainteresowanie. Obecnie 34-letnia Scholtens zdołała przygotować go do występów na poziomie Grand Prix – właśnie tego potrzebowała, by móc sięgać po różne tytuły. W 2012 r. para wygrała KWPN Stallion Competition, na koncie mają też m.in. uczestnictwo w Światowych Igrzyskach Jeździeckich (2018), 8. miejsce podczas tegorocznego finału FEI World Cup™ Dressage (podsumowanie TUTAJ) czy brąz zdobyty na Mistrzostwach Holandii (2019). W ostatnim czasie było o nim głośno również ze względu na wielkie zwycięstwo jego syna – mowa o ogierze Jovian (Apache – Zinith/Tango), który w pięknym stylu wywalczył złoty medal podczas MŚMK Ermelo (podsumowanie jest dostępne TUTAJ). W czerwcu tego roku amazonka i Apache wzięli udział w zmaganiach CDIO w Geesteren, mniej więcej w tym samym czasie u konia pojawił się ochwat (o specyfice tej choroby pisaliśmy TUTAJ).
Przez tygodnie robiono wszystko, aby stan konia uległ choć niewielkiej poprawie, ale niestety wkrótce nie było już żadnej nadziei. Ostatecznie podjęto decyzję o uśpieniu konia.
Dla Emmelie Scholtens to bardzo trudny czas: „Apache był wyjątkowy pod każdym względem. W mojej stajni już nigdy więcej nie pojawi się taki koń. Był zawsze obecny, co sprawia, że jeszcze bardziej za nim tęsknię”.
