To już kolejna edycja FEI Awards, czyli nagród, które są pochwałą talentu, determinacji i pasji. Międzynarodowa Federacja Jeździecka ponownie wytypowała nominowanych do otrzymania tego prestiżowego wyróżnienia, a zwycięzców poznamy podczas uroczystej gali, która w tym roku odbędzie się 19 listopada w Moskwie (RUS). Listę proponowanych osób oraz projektów podzielono na 5 kategorii, każda zawiera po 5 nominowanych. Kto ma szansę zostać najlepszym zawodnikiem czy luzakiem roku? Poniżej prezentujemy pełną listę!
FEI AWARDS 2019 – KATEGORIE I NOMINOWANI
BEST ATHLETE
Aby zostać nominowanym w tej kategorii, w ostatnim roku należało wykazać się niezwykłymi umiejętnościami. W tamtym roku nagrodę wręczono Simone Blum (GER), czyli pierwszej kobiecie w historii, która zdobyła złoty medal w skokach na Światowych Igrzyskach Jeździeckich.
Bram Chardon (NED) – powożenie
Obecnie 26-letni Holender jest dziś niekwestionowaną gwiazdą powożenia, a to wszystko m.in. dzięki jego ojcu, który 11 lat temu wywalczył złoto podczas Mistrzostw Świata w powożeniu (2008) i tym samym stał się inspiracją dla syna. Bram Chardon postanowił spróbować swoich sił w tej konkurencji, co okazało się strzałem w dziesiątkę – młody zawodnik został mistrzem świata w klasie pony (2011), a w kolejnych latach sięgnął po kolejne medale. Wśród najważniejszych sukcesów należy wymienić srebro druż. na Światowych Igrzysk Jeździeckich (2018) oraz historyczne zwycięstwo podczas finału Pucharu Świata – Chardon dokonał tego jako najmłodszy powożący w historii.
Martin Fuchs (SUI) – skoki przez przeszkody
Bez żadnych wątpliwości można stwierdzić, że jest to jeden z najlepszych skoczków świata! Martin Fuchs jest aktualnym mistrzem Europy w skokach przez przeszkody, a trzeba jeszcze wspomnieć o tym, że zdobył ten tytuł jako pierwszy Szwajcar w historii. Teraz jego celem jest sięgnięcie po złoto podczas przyszłorocznych Igrzysk Olimpijskich.
Steve Guerdat (SUI) – skoki przez przeszkody
Król skoczków, który od miesięcy nie pozwala strącić się z tronu, czyli 1. miejsca rankingu FEI, do tego nadal ma znaczną przewagę nad innymi. Jeździ konno od 9. roku życia, a dzięki wrodzonemu talentowi szybko wcielono go do szwajcarskiej drużyny juniorów. Dziś Steve Guerdat jest prawdziwą gwiazdą, w przypadku którego warto dostrzec też to, że zawodnik świetnie dogaduje się z różnymi końmi, co też świadczy o jego poziomie. Do tej pory zdobył wszystkie najważniejsze tytuły, w tym także złoty medal olimpijski (2012).
Ingrid Klimke (GER) – WKKW
Końmi zainteresowała się już jako dziecko, ale z czasem postawiła też na bankowość (nawet ukończyła praktykę w tym zakresie). Wkrótce zdała sobie sprawę, że godzenie sportu z pracą zawodową jest dla niej zbyt dużym obciążeniem, dlatego postanowiła skupić się tylko na jeździectwie. Była to świetna decyzja! Dziś Ingrid Klimke jest podwójną złotą medalistką olimpijską w klasyfikacji drużynowej (2008, 2012), a także zdobywczynią dwóch złotych medali podczas tegorocznych Mistrzostw Europy.
Sanne Voets (NED) – paraujeżdżenie
Jej problemy z nogami pogłębił wypadek, po którym wymagała operacji, co w konsekwencji jeszcze bardziej obniżyło jej sprawność. Trudne chwile przetrwała dzięki przygotowaniom do Igrzysk Paraolimpijskich w Londynie (2012) – wówczas zajęła tam 4. miejsce, a 4 lata później sięgnęła już po złoto (2016). Świetnie poszło jej również podczas Światowych Igrzysk Jeździeckich (2018) czy tegorocznych Mistrzostw Europy (2019).
LONGINES RISING STAR
Bardzo młodzi, ale niezwykle zdolni – właśnie takich zawodników obejmuje ta kategoria. Nominację mogą otrzymać osoby w wieku od 14 do 21 lat, a w tamtym roku zwyciężył wówczas 20-letni Victor Levecque (FRA), który do tamtego momentu wywalczył aż 10 europejskich medali.
Max Wachman (IRL) – skoki, 16 lat
Jako 10-latek zaczął trenować skoki przez przeszkody, jednak ta konkurencja wyraźnie go irytowała i zniechęcała do brania udziału w zawodach. Gdy miał 14 lat, w jego życiu pojawili się „Ash”, czyli klacz Cuffesgrange Cavalidam (Luidam – Cuffesgrange Millennium/Cavalier Royale), a także jeździec Cian O’Connor (IRL), tym razem w roli trenera. Trio szybko stało się świetnym zespołem, Max raz dwa nauczył się koncentracji i panowania nad nerwami, zyskał też pewność siebie. W 2019 r. skoczek i klacz zostali podwójnymi zdobywcami złota podczas ME Kuców Strzegom 2019.
Juan Martin Clavijo (COL) – woltyżerka, 19 lat
Woltyżerka była jego przeznaczeniem. Miłość do tej dyscypliny jeździeckiej pojawiła się, gdy Juan Martin Clavijo miał zaledwie 5 lat. Początkowo trenował wraz ze swoją siostrą Juaną, a dzięki wsparciu rodziców zaczął brać udział w zawodach już jako 9-latek! 6 lat później został wielkim zwycięzcą FEI Vaulting World Championships for Juniors, w tym roku wygrał finał FEI Vaulting World Cup, podczas którego pokonał prawdziwych gigantów woltyżerki. Obecnie studiuje medycynę, dzięki czemu pokazuje innym młodym osobom, że można połączyć karierę sportową z wymagającym kierunkiem studiów.
Semmieke Rothenberger (GER) – ujeżdżenie, 20 lat
Obecnie 20-letnia Semmieke Rothenberger pochodzi z bardzo znanej rodziny dresażystów, a sama ma już na koncie 21 medali ME (ME Kuców i ME Młodych Jeźdźców). Początek roku był dla niej tragiczny. Słynna stadnina Rothenbergerów stanęła w ogniu, w wyniku czego zginęło 5 koni. Po takim ciosie było jej trudno dojść do siebie, jednak w końcu Semmieke poczuła się nieco lepiej – bardzo pomogły w tym jej konie, 12-letnia Dissertation (Don Crusador – Gotenfee/Glückspilz) i 17-letnia Geisha (Gribaldi – Stine/Heslegaard's Weltmeister). Być może to właśnie te okoliczności tak bardzo związały ze sobą Semmieke i młodszą z klaczy, że w lipcu wspólnie wywalczyły potrójne złoto na MEMJ w ujeżdżeniu. Pomimo tylu sukcesów, amazonka nie spoczywa na laurach, ponieważ dobrze wie, że tak naprawdę niczego nie można być pewnym, za to trzeba cieszyć się każdą chwilą spędzoną ze swoimi końmi.
Costanza Laliscia (ITA) – sportowe rajdy konne, 20 lat
Mistrzostwo Europy w wieku zaledwie 20 lat? Dla młodej Włoszki to już nie marzenia, a rzeczywistość! Jeździectwo jest obecne przez całe jej życie, a świat wielkiego sportu obserwowała już jako dziecko – w 2005 r. jej ojciec został mistrzem świata w sportowych rajdach konnych. Ambitna Costanza Laliscia ma na koncie m.in. brąz na Mistrzostwach Europy Juniorów i Młodych Jeźdźców (2014) oraz srebra w klasyfikacji drużynowej w kolejnych latach (2016, 2017). Amazonka jest odważna i silna, a do tego zawsze kieruje się uczciwością – z pewnością jeszcze wiele osiągnie!
AGAINST ALL ODDS
Zeszłoroczną nagrodę otrzymała Leila Malki (PLE), która nieustannie promuje jeździectwo, choć w jej kraju uważa się, że dziewczyny i kobiety nie powinny jeździć konno. Właśnie na tym polega istota tej kategorii, by realizować swoje jeździeckie marzenia, choć z różnych powodów nie jest to proste.
Marie Vonderheyden (USA)
Już jako dziewczynka zainteresowała się jeździectwem, a z czasem zaczęła spełniać się w tym sporcie – podczas krajowych zawodów w WKKW wywalczyła kilka medali. W wieku 25 lat uległa wypadkowi, który na zawsze odmienił jej życie. Marie Vonderheyden zapadła w kilkutygodniową śpiączkę, a po wybudzeniu musiała na nowo uczyć się podstawowych rzeczy, jak np. równowagi, połykania, alfabetu czy emocji. Dzięki swojej determinacji i nadludzkiej walki o własne życie udało jej się wrócić do jazdy konnej – obecnie bierze udział w zawodach w paraujeżdżeniu.
Eric Lamaze (CAN)
Złoty medalista olimpijski (IO 2008) i jeden z najlepszych kanadyjskich jeźdźców. Po szokującej śmierci jego ukochanego ogiera Hickstead (Hamlet – Jomara/Ekstein) rozważał rezygnację ze sportu, lecz ostatecznie kontynuował swoją karierę. W 2018 r. zdiagnozowano u niego nowotwór mózgu, przez co na jakiś czas zrezygnował ze startów. W marcu tego roku powrócił na parkur i do wygranych na poziomie 5 gwiazdek – Lamaze to prawdziwy wojownik, który nigdy się nie poddaje.
Tobias Thorning Jorgensen (DEN)
Zaczynał jako skoczek, jednak wszystko zmieniła bezlitosna diagnoza – Tobias Thorning Jorgensen cierpi na miopatię, która zaburza zdolność regeneracji komórek mięśniowych, tym samym prowadząc do znacznego osłabienia mięśni. W 2018 r. spadł z konia, a obrażenia były na tyle poważne (złamania m.in. kości udowej i miednicy), że lekarze stanowczo odradzali mu powrót do jeździectwa. Marzenia o jeździe konnej były jednak silniejsze, a dzięki swojej determinacji zaledwie 19-letni zawodnik wziął udział w tegorocznych ME w paraujeżdżeniu i… wywalczył tam złoty medal!
Zhenqiang Li (CHN)
Zaczął jeździć konno w wieku 27 lat, a 2 lata później był już jeźdźcem zawodowym. Zhenqiang Li jest samoukiem, tajniki skoków przez przeszkody poznał dzięki… oglądaniu filmów na ten temat. Jako jeden z pierwszych chińskich zawodników zakwalifikował się do Igrzysk Olimpijskich, dlatego pożyczył pieniądze na zakup ogiera Jumpy des Fontaines (Jus de Pomme – Bambola/Ramiro), by zwiększyć swoje szanse na udany występ w Hongkongu (2008). Jumpy padł zaledwie rok później, przez co zawodnik znów został bez konia, do tego wpadł w poważne kłopoty finansowe (ubezpieczyciel odmówił wypłacenia pieniędzy). Z biegiem lat sytuacja zaczęła się poprawiać, Li wybudował ośrodek jeździecki w Kantonie oraz zajmował się organizacją zawodów na poziomie 3 gwiazdek. Historia tego skoczka pokazuje, że dzięki cierpliwości i ciężkiej pracy można osiągnąć to, co początkowo wydaje się niemożliwe.
BEST GROOM
Każdy jeździec wie, że dobry luzak jest na wagę złota! Celem tej kategorii jest wyróżnienie przedstawiciela tego zawodu; osoby, która działa „w ukryciu”, ale jest bezcenna. W tamtym roku wygrał Lee McKeever (USA), luzak koni McLaina Warda (USA) – ich współpraca zaczęła się ponad 30 lat temu!
Tim Varlec (SLO) – paraujeżdżenie, zawodniczka: Tamsin Addison (IRL)
Słoweński luzak, który od 2 lat pracuje z Tamsin Addison. Pasjonat, bardzo oddany współpracownik, zawsze szuka tego, co jest najlepsze zarówno dla jeźdźca, jak i konkretnego konia.
Madeleine Broek (NED) – skoki przez przeszkody, zawodnik: Marc Houtzager (NED)
Od 15 lat pracuje ze swoim rodakiem, jest wręcz filarem jego stajni. Marc Houtzager bezgranicznie jej ufa, do tego zawsze może na niej polegać. Przed nazwiązaniem współpracy z Houtzagerem sama brała udział w zawodach (na poziomie krajowym, konkursy do 135 cm).
Yann Devanne (FRA) – WKKW, zawodnik: Thibaut Vallette (FRA)
Dba np. o 15-letniego wałacha Qing Du Briot ENE-HN (Eolien II – Henriette/Etalon Or), którego podpułkownik Thibaut Vallette uważa za swojego czołowego konia. Yann Devanne doskonale wyczuwa nastrój konia, zawsze potrafi też określić jego potrzeby – dzięki temu Qing czuje się swobodnie nawet na najtrudniejszych zawodach.
Ann-Christin de Boer (GER) – ujeżdżenie, zawodniczka: Helen Langehanenberg (GER)
Koniom Helen Langehanenberg poświęca cały swój czas – przychodzi do stajni jeszcze przed innymi, a wychodzi jako ostatnia. Razem z niemiecką zawodniczką tworzą zespół marzeń, a to dlatego, że obie lubią pracować z najlepszymi.
FEI SOLIDARITY
To miejsce dla projektów, osób lub organizacji, które w szczególny sposób wpłynęły na promocję jeździectwa na świecie. W 2018 r. nagrodzono projekt The Horsemanship charity programme (CHN), którego celem było wspieranie dzieci z różnych środowisk poprzez pokazywanie jeździectwa jako sportu dla każdego.
Jack Dodd Foundation
Fundację powołano w bardzo smutnych okolicznościach, tzn. tuż po tragicznej śmierci zaledwie 25-letniego Jacka Dodda (IRL). Fundacja jego imienia pomaga jeźdźcom i ich rodzinom w trudnej sytuacji, szczególnie po różnego rodzaju wypadkach.
The Wheatland Farm Equestrian Centre (USA)
Farma Wheatland powstała dzięki inicjatywie Marka i Muriel Forrestów, a obecnie dołączyła do grona miejsc należących do Professional Association of Therapeutic Horsemanship (PATH). Działa tu też centrum jeździeckie, którego zadaniem jest m.in. podwyższanie kwalifikacji trenerów parajujeżdżenia czy prowadzenie zajęć terapeutycznych.
The Urban Equestrian Academy (GBR)
Freedom Zampaladus jest świetnym przykładem tego, jak konie mogą odmienić całe życie. Miejsce jego urodzenia niemal skazywało go na dołączenie do gangu, na szczęście uchroniła go przed tym przeprowadzka w wieku 14 lat. Tam zetknął się z końmi, a czasem uzyskał licencję trenera koni wyścigowych. 5 lat później powrócił do Wielkiej Brytanii i stworzył The Urban Equestrian Academy, by pokazywać najmłodszym zalety jeździectwa, co ostatecznie znacząco wpływa na jakość ich życia codziennego.
DSA LEAD Programme (RSA)
Program, którego celem jest poprawienie umiejętności jeździeckich w Republice Południowej Afryki. W pierwszej odsłonie projektu udział weźmie 120 dzieci, które wyjadą na obóz, by tam uczyć się jazdy konnej pod okiem ekspertów FEI.
Uno Yxklinten (SWE)
W Zambii trudno o wykwalifikowanych kowali, tu każdy przedstawiciel tego zawodu jest samoukiem, co mocno ogranicza zakres i poziom usług. Uno Yxklinten marzy o tym, by to zmienić – chce edukować zambijskich kowali, by tym samym znacząco podnieść ich kwalifikacje i doprowadzić do m.in. powstawania nowych miejsc pracy.
