Rozgrywka o medale Mistrzostw Świata w konkurencji skoków przez przeszkody odbywa się w sposób niezwykły. Czwórka najlepszych zawodników rywalizuje w tzw. konkursie przesiadanym. Każdy z finalistów startuje na swoim koniu, oraz na koniach rywali. W tym roku do Top Four awansowali:
Jeroen Dubbeldam & Zenith SFN
W tym roku walka o mistrzowski tytuł była wyjątkowo zacięta. Przed sobotnim konkursem półfinałowym z walki o medale wycofała się grupa świetnych zawodników m.in. Ludger Beerbaum, Christian Ahlmann oraz Eric Lamaze.
Spośród zawoników z Top Four dwóch - Jeroen Dubbeldam (Holandia) i niesiony dopingiem swoich rodaków Patrice Delaveau, nie zrobiło w finale ani jednej zrzutki i tylko pechowy 1 pkt za czas pozbawił Francuza szansy na walkę o złoty medal. Tym samym tytuł Mistrza Świata na kolejne cztery lata wywalczył Holender. Warto w tym miejscu zauważyć, że Jeroen Dubbeldam startuje na koniu Zenith już od pewnego czasu, ale bez spektakularnych sukcesów. To jednak już trzeci tytuł mistrzowski tego utalentwanego zawodnika, wcześniej w 2000 roku w Sydney startując na koniu De Sjiem siegnął po złoty medal Igrzysk Olimpisjkich, a równo 20 lat temu, na koniu Killarey wywalczył tytuł Mistrza Europy Młodych Jeźdźców.
Rolf Goran Bengtsson i Beezie Madden ukończyli finał "solidarnie" - z trzema zrzutkami, ale Amerykanka nie miała dodatkowych punktów karnych za przekroczenie normy czasu i to ona drugi raz w karierze mogła cieszyć się z medalu MŚ (w 2006 roku w Aachen był srebrną medalistką).
Warto przyjrzeć się jeszcze koniom stratującym w MŚ. W czołowej "10" uplasowały się konie 8 różnych ras. Po dwóch przedstawicieli miały księgi BWP i westfalska, a po jednym KWPN, SF, AES, SBS, holsztyńska oraz hanowerska. W Top Four wystartowały konie czterech ras BWP, KWPN, SF i holsztyńskiej. Ich sylwetki omawiamy krótko poniżej
Wyniki koni startujących w konkursie finałowym
Oceniając tylko na podstawie uzyskanych wyników można śmiało powiedzieć, że najlepszym koniem MŚ był wałach Cortes C (Randel Z x Darco) hod. Clemens Bart startujący pod Beezie Madden. Urodzony w Belgii i zapisany do księg BWP Cortes, poprzez swojego ojca hanowerskiego ogiera Randel Z, który sam z powodzeniem startował w skokach, reprezentuje ród polskiego angloaraba og. Ramzes (Rittersporn xx - Jordi/Shagya X-3). Dodatkowym atutem jego rodowodu jest inbred na epokowego folbluta og. Cottage Son xx oraz fakt, że po kądzieli jest wnukiem wspaniałego Darco.
Patrice Delaveau (FRA) & Orient Express, fot. PSV Photo
Pozostałe konie ukończyły konkurs finałowy z dwiema zrzutkami. Jedynym, w tej grupie, który nie został ukarany dodatkowym punktami karnymi za przekroczenie normy czasu był francuski ogier Orient Express HDC (Quick Star x Le Tot de Semilly). Ten bardzo dynamiczny i dysponujący ogromną siłą koń ma świetne pochodzenie. Jest to syn niewielkiego, ale bardzo utalentowanego og. Quick Star (Galoubet x Nithard), który z powodzeniem startował w najtrudniejszych konkursach, a użyty w hodowli pozostawił m.in. og. Big Star, oraz wnuk og. Le Tot de Semilly (Grand Veneur x Juriste). Ten ostatni jest znany jako ojciec takich koni jak jak Itot du Chateau czy Diamant de Semilly. Omawiając rodowód og. Orient Express trzeba też wspomnież o jego linii żeńskiej. Jego matka, klacz Kamtchatka to półsiostra (od tej samej matki) og. Dollar de la Pierre (Quidam de Revel x Foudre de Guerre) złotego medalisty (drużyna) z WEG w Jerez de la Frontera z 2002 roku. Z tej samej rodziny żeńskiej pochodzi także wiele innych koniz powodzeniem startujących w najtrudniejszych zawodach skokowych. Sam Orient Express od kilku sezonów udanie pokazuje się na światowych hipodromach. W 2013 na ME para Orient Express HDC & Patrice Delaveau zajęła 13. miejsce na Mistrzostwach Europy.
Kolejny finalista - holsztyński ogier Casall ASK (Caretino x Lavall I) to przedstawiciel cenionego w hodowli koni sportowych og. Cor de la Bryere, dodatkowo inbredowany (4x3) na wspomnianego wcześniej polskiego angloaraba og. Ramzes. Casall wywodzi się z doskonałej rodziny żeńskiej oznaczonej numerem 890, z której pochodzą takie konie jak wspaniały Caspar (Cassini I x Caretino) znany bardziej pod imieniem Eurocommerce Berlin czy startujący niegdyś z powodzeniem w Polsce - Fair Play Coudreau. Casall jest bardzo szeroko używany w Związku Holsztyńskim i obecnie uznaje się go za jednego z najlepszych reproduktora w tej księdze. Na światowych hipodromach można oglądać m.in. jego doskonałego syna, wałacha Powerplay (od klaczy po Limbus). W 2013 Casall zajął 4. miejsce na ME w Herning.
Paradoksalnie najwięcej punktów w finale miał koń złotego medalisty MŚ, wyhodowany w Holandii i zapisany do księgi KWPN- Zenith SFN (Rash x Fuego du Prelet). Podobnie jak Casall jest on potomkiem og. Cor de la Bryere. Zenith jest zinbredowany m.in. na legandarne ogiery Landgraf I, Ladykiller, Cor de la Bryere i Alme. Zenith jako trzylatek zakwalifikował się na Korung KWPN (uznawanie młodych ogierów) nie uzyskał jednak uznania komisji i został wykastrowany. Matka wał. Zenith dała jeszcze uznanego w księdze AES og. Fortissimo (Padinus).
